(Texte en français ci-dessous)
Het
begrip ‘theater’ heeft meestal betrekking op een gebouw. Het
woord laat zich ook gemakkelijk associëren met minder stoffelijke
betekenissen. Een theatermaker construeert immers geen zaal maar
schrijft een script en politiek theater is evenmin de aanduiding voor
een gebouw. De theatrale installatie ‘
Pour toujours:
HuisjeBoompjeBeestje’ die ik samen met mijn Franse collega-kunstenaar Aurore Halpert maakte, vormt
echter een theater dat wat minder voor de hand ligt. Het combineert
betekenissen door gebouw, ruimte, decor en acteur tegelijk te zijn,
in een theatrale installatie die zich afspeelt in de wereld van een
ietwat armoedig gezin, ergens in de vorige eeuw.
Gebruiksvoorwerpen,
kleding en interieurs gingen lang mee in zo’n huishouden. Ze
raakten doordrenkt met de levens waaraan ze dienstbaar waren. Klein
en groot verdriet, ingetogen en uitbundige vreugde hoopten zich erin
op. Het werden daardoor bijna mensen op zichzelf. En net als mensen
wilden ze hun verhalen delen met de bezoeker, de belangstellende, de
toehoorder. Om dat mogelijk te maken zijn ze in Pour
toujours: HuisjeBoompjeBeestje ontheven
van hun praktische taak door ze te ‘portretteren’. Daardoor
worden het acteurs in een verstild theaterstuk.
De
vroegere diensttrap van het monumentale Generaalshuis, de voorbouw van het Theater aan het Vrijthof in Maastricht, speelt in de tentoonstelling een belangrijke rol. De traptoren is in het kader van dit project
voor publiek toegankelijk gemaakt om te kunnen verhalen over het
afscheid dat elk lid van de familie ooit van het andere moet nemen en
de herinneringen die achterblijven.
Pour toujours: HuisjeBoompjeBeestje is vrij toegankelijk tijdens de openingsuren van het Theater aan het Vrijthof. Die zijn in elk geval van di-vr 12-18 u. Voor meer informatie zie de website van het theater. De tentoonstelling staat een flinke tijd en er is vooralsnog geen einddatum bepaald.
L'installation
théâtrale Pour toujours: HuisjeBoompjeBeestje au Théatre aan het Vrijthof à Maastricht (NL) se veut être
une oeuvre d’art qui combine les significations du ‘théâtre’
en tant que bâtiment, pièce, décor et acteur, en une unique
installation artistique qui raconte la vie d'une famille d’ouvriers
du siècle dernier.Ustensiles,
vêtements et mobiliers ont une longue durée de vie dans ces
maisons. Ils restent imprégnés des vies dont ils furent les
serviteurs. Petits et grands chagrins, joie débordante ou retenue,
s’y sont accumulés. Ces objets
deviennent, par cela même, des personnages. Comme les gens, ils ont
voulu partager leurs histoires avec les visiteurs, les curieux, les
spectateurs. Pour ce faire, ils sont, dans ‘Pour toujours:
HuisjeBoompjeBeestje’, déchargés de leur aspect usuel et
présentés tels des portraits. Ils deviennent les acteurs d'un
théâtre silencieux. Le banc sait tout sur cette rencontre d'où
découle un mariage, une paire de sabots raconte un parent cherchant
son enfant. Dans ‘Pour toujours: HuisjeBoompjeBeestje’ le spectateur est invité à voyager, dirigé par les œuvres d’art. La petite tour de 1804 participe à la scène de théâtre
‘Pour toujours: HuisjeBoompjeBeestje’. Exceptionellement ouverte au public, on y trouve l’escalier
de la famille, témoin des adieux échangés.
Pour toujours: HuisjeBoompjeBeestje est librement accessible lors les heures d'ouverture de l'acceuil du Theater aan het Vrijthof à Maastricht: tlj sauf le lundi de 12 à 18 h.
(Un grand merci à Aurore Halpert pour les photos!)
