Gisteren brak de tak af...

 Gisteren brak de tak af

en de man met zijn hond.

Hier, la branche est tombée

et l'homme et son chien

L'homme et son chien

30 mm x 25 mm

2020

Gisteren brak

de tak af.

2020

L'oeuvre sur la danse à deux en bleu

Une oeuvre pour la boutique du Musée de Fauquemont 

Een werk voor de museumwinkel van Museum Valkenburg

L'oeuvre sur la danse à deux en bleu

2020

onbehandeld grenenhout, zinksoldeerwerk, licht uit blauwe en witte lampen, bedrading, papier, blauw kleurpotlood en blauwe schellak-inkt.

Veel kunstwerken zijn autonoom. Ze bouwen dan uit zichzelf een band op met de beschouwer. Maar er zijn ook kunstwerken die deel uitmaken van hun omgeving. Die zich niet ervan onderscheiden, maar er in zekere mate in opgaan. Niet alleen door hun kleur of verschijningsvorm, maar ook door hun verhaal. Andere factoren dan alleen de gedachten en de inspiratie van de kunstenaar spelen dan een rol in hun verschijningsvormen. Alle toegepaste kunst valt in dit kader. Maar ook boekillustraties, architectuur, landschapskunst of kunst die als een spreekwoordelijk vernis over zijn omgeving is aangebracht, zoals scenografische kunstwerken of projecties.

In Museum Valkenburg is in november stilletjes een kunstwerk verschenen dat een heel sterke relatie met zijn omgeving heeft. Het is er zelfs speciaal voor bedacht. Zonder die omgeving zou het nauwelijks kunnen bestaan, zou het voor een groot deel zijn betekenis verliezen. L'oeuvre sur la danse à deux en bleu werpt zijn licht op de bezoeker van de uitnodigende winkel van Museum Valkenburg. Het werk verdiept en illustreert de intieme laagdrempeligheid van deze plek, waar de bezoeker een welkom onthaal vindt aan de grote tafel.

L'oeuvre sur la danse à deux en bleu heeft misschien wel iets weg van een kroonluchter. Maar dan zonder het woorddeel kroon, want het is een minimalistisch werk waarin pure en weinig zeldzame materialen als onbehandeld hout, zink, papier, kleurpotlood, blauwe inkt en simpele lampen de hoofdrol spelen. Een hoofdrol die is weggelegd voor de werkende, actieve mens die onder L'oeuvre sur la danse à deux en bleu letterlijk en figuurlijk op verhaal kan komen. La danse à deux en bleu: letterlijk vertaald staat er Het kunstwerk over de dans met twee in blauw. Maar de titel is niet voor niets in het Frans, de taal waarin ik vaak denk en meestal werk. Woordspelingen en poëtische tekstfragmenten zijn vaak onvertaalbaar, leveren verwarring op. Dat is met de titel L'oeuvre sur la danse à deux en bleu niet anders. Toch is het niet moeilijk om hem te verhelderen:

Le bleu - zo noem je in het Frans de werkkleding van een timmerman, een automonteur, een loodgieter of een andere beoefenaar van een praktisch beroep dat letterlijk vlekken op je kleren kan veroorzaken. Où est mon bleu? - Waar is m'n werkkloffie?

À deux, met twee. Een intiemer, kleiner gezelschap bestaat er niet. Of toch? Twee mensen, dat kan ook één persoon zijn en zijn schaduw, veroorzaakt door het licht.

La danse, de dans. Niet een perfect georkestreerd ballet, maar simpelweg met zijn tweetjes samenkomen op een levensvreugdevol moment.

L'oeuvre, het kunstwerk. Bewust begint de titel met dit woord. Het geeft het illustratieve, dienstbare karakter van dit werk aan, een werk dat in dienst van zijn verhaal staat, dat er onlosmakelijk mee verbonden is.

Een kunstwerk als L'oeuvre sur la danse à deux en bleu laat zich, evenmin als enig ander kunstwerk, tot in details verklaren. Logisch, want dan zou het geen kunstwerk meer zijn. Kunst is onlosmakelijk verbonden met het menselijk bestaan. Zonder het besef dat er meer schuilgaat in de wereld om ons heen dan de zichtbare en tastbare feitelijke werkelijkheid, zou er helemaal geen kunst kunnen bestaan. Kunst en, in bredere zin, cultuur, is de levenslaag die ons onderscheidt van de dierenwereld.