Inkthumaniteiten / Kinds of mankind in ink

Op vrijdag 29 januari worden de Inkthumaniteiten in het Theater aan het Vrijthof in Maastricht gepresenteerd. Als tentoonstelling. En als boekwerk. Door Guido Wevers, Culturele Duizendpoot met hoofdletters. Hij durfde zomaar de tekeningenreeks van 48 Inkthumaniteiten als installatiekunstwerk binnen de muren van zijn theater te halen.

Iedereen die dit leest is van harte uitgenodigd om de presentatie van expositie en boekwerkje mee te maken. Niemand hoeft bang te zijn voor langdradige toespraken, ingewikkelde beschouwingen, uitgebreide uitweidingen of zinloze formaliteiten. Want die zijn er niet. Wel een drankje natuurlijk. Dus wees welkom! Op vrijdag 29 januari, tussen 17 en 18 uur in het Theater aan het Vrijthof in Maastricht. Boven, op de eerste verdieping. Het boekje is dan natuurlijk ook beschikbaar voor de liefhebbers. Vooruit dan maar: met nummering en signatuurtje.

On friday, january 29, at 5 pm, my new series of 48 cartoons called Humanities in Ink will be presented by the Maastricht Theatre on Vrijthof square. Gathered as installation art, but beside this, as an artbook. It will be a bilingual edition (english/dutch) in which each of the 48 pen drawings exactly, and in the same small size as the original ones, will be reproduced. I would like to invite you, and everybody else who is curious about any Humanity in Ink, to attend the presentation. Of course, the brand new book will be available. Where? Here: Theater aan het Vrijthof, Vrijthof 47, Maastricht.

For any information, questions or whatever you like, please contact me!

Inkthumaniteiten - Kinds of mankind in ink

ofwel 48 gedragingen binnen de menselijke biotoop. Met zwarte inkt in lijnen, punten en woorden, tegen een achtergrond van helderwit papier op klein formaat. Dat is zo'n beetje de kern van deze tentoonstelling. Tentoonstelling? Is het dat wel? Er is toch maar één ding te zien in de zaal? En dat is toch een soort van object? Ik kan me de verwarring voorstellen. Exposities van tekeningen zijn meestal op een manier vormgegeven die de werken zo mooi mogelijk wil laten communiceren met de beschouwer. Zorgvuldig in een passepartout gestoken, achter glas in een fraaie lijst, op ooghoogte en subliem uitgelicht hangend op een in het oog springende plaats. Het Theater aan het Vrijthof in Maastricht wilde graag wat anders. “Avontuur!”, gaf directeur Guido Wevers me mee als leidraad. Oef. Avontuur, dan denk ik al snel aan toeters, bellen en ander lawaai. En het maken van herrie is eerlijk gezegd niet iets dat heel goed bij me past. Ik ben niet zo'n uitschreeuwerd. Daarom heb ik Guido's avontuurwens naar mijn eigen herkenningswereld proberen te vertalen.

Iedereen kent het fenomeen kijkdoos wel. Meestal uit eigen ervaring, uit je jeugd, toen je ze op school maakte. Een kijkdoos, een stukje belevingswereld, goedmoedig afgezonderd van de wijde wereld daarbuiten en daardoor veel beter in staat zijn verhaal aan je te vertellen.
Kijkdozen zijn per definitie introverte objecten. Je ziet niet aan de buitenkant wat zich binnen afspeelt. Net als een theater. De voorstelling speelt er zich in de zaal af. Niet aan de buitenkant, ondanks al die goedbedoelde banieren, vaandels en vlaggen aan de gevel.

Vanwege die aardige parallel heb ik de Inkthumaniteiten gevat in een experimentele kijkdoos-opstelling. Een kijkdoos die zich in vorm en verschijningsvorm thuis moet voelen in zijn hoogst theatrale omgeving, maar zonder ermee te versmelten. Als een verstild kamerconcert, waar het lawaai door de beschouwer zelf gemaakt wordt als hij de voorstelling van Inkthumaniteiten aan zich laat ontrollen. Want de beschouwer maakt of breekt het theater. En waarom niet? Een tentoonstelling van beeldende kunst is toch niets meer of minder dan een vorm van theater?

Inkthumaniteiten is te zien t/m 31 januari 2010, in een van de zalen op de eerste verdieping van het Generaalshuis, de oude voorbouw van het Theater aan het Vrijthof, Vrijthof 47 in Maastricht. Gratis toegankelijk tijdens de ruime openingsuren. Voor informatie daarover: zie de website van het theater.

En dan nog iets belangrijks: de Inkthumaniteiten leven na deze expositie voort in boekvorm! Het wordt een tweetalige editie, in het Nederlands en het Engels, uitgegeven bij Boekenplan in Maastricht. Op 29 januari, om 17.00 uur is de presentatie van de gedrukte Inkthumaniteiten. Voor meer info over het boekwerkje volgt nog een apart bericht.

Als geest en hand niet samengaan ontstaat er geen kunst

Ergens heb ik ooit gelezen dat die stelling van Leonardo da Vinci afkomstig is. Of het waar is? Ik weet het niet. Maar ik zou het me wel goed kunnen voorstellen. In ieder geval denk ik er ook zo over. Bovendien is Da Vinci mijn grootste voorbeeld. Redenen genoeg om deze stellige stelling als titel voor een boekwerk te lenen: Als geest en hand niet samengaan ontstaat er geen kunst; een voorstelling van 21 maquettes als kunstwerk. Ik heb het boek, eigenlijk meer een album, samengesteld in opdracht van Romaes Vastgoedontwikkeling bv in Maastricht. De laatste jaren heeft Romaes zich ontwikkeld tot een vaste opdrachtgever van mijn atelier. Uniek is de onbegrensde vrijheid waarmee ik maquettes, objecten en soms ook presentaties voor het bedrijf inhoud en vorm kan geven. Zo ook dit eindejaarsgeschenk voor de honderden relaties van Romaes. Met groot enthousiasme heb ik de inhoud verzameld, de teksten geschreven en een groot deel van de fotografie verzorgd. Marco van der Wal verzorgde een passende inleiding, Yvonne van den Heuvel redigeerde en corrigeerde de teksten, en de vormgevers en drukkers van MTB in Maastricht maakten van het geheel een buitengewoon mooi werkstukje.

Maarrrr..... het boek is niet verkrijgbaar in de boekhandel. Het was immers géén openbare uitgave maar een exclusief relatiecadeau. Wilt u er toch graag een in uw pronkboekenkast? Laat het me weten via een mailtje. Bij voldoende belangstelling wil ik graag onderzoeken of het mogelijk is om een tweede oplage te realiseren.