De rijkversierde ornamenten van landgoederen als Petite Suisse, Vaeshartelt of het 'Hooghuis' aan de Boschstraat in Maastricht waren echter vaak op typisch negentiende eeuwse wijze uitgevoerd: stucwerk en hout waren geliefde materialen. Langdurig waren ze niet bestand tegen weer en wind. Als een probleem werd dat allerminst ervaren. Regout en de zijnen gingen er vanuit dat de deftige panden al snel verbouwd, veranderd of vervangen zouden worden. Het woord verandering stond vanaf het begin van de industriële revolutie voor vooruitgang. Tot op de dag van vandaag wordt stilstand als achteruitgang ervaren, hoewel daar op velerlei terrein inmiddels grote vraagtekens bij gezet kunnen worden.
Tekenen op groot formaat is niet mijn grootste talent. Daarom voerde ik de basis voor Regout & les ouvriers als een tweetal kleine, geaquarelleerde portretten van de groot-industriëel. Ze zijn op hoge resolutie gescand en op groot formaat gereproduceerd als onderdeel van de installatie, die verder bestond uit twee opvallende 'ornamentele' lantaarns.
Eind 2007 is Regout & les ouvriers van de gevel van het HuismethetHandje verwijderd. De portretten en lantaarns verdwenen in vochtige kelders en stoffige zolders. De lantaarns kregen uiteindelijk een tweede leven aan de gevel van een poppentheater in Antwerpen. De portretten zijn uiteindelijk... op hun oorspronkelijke plaats teruggekeerd! Sinds een paar maanden laten ze de gevel van het HuismethetHandje weer vertellen over de fascinerende sociale historie van de buurt rond de Boschstraat.
Ons HuismethetHandje vindt u in Maastricht, Achter de Barakken 35. Voor meer over het HuismethetHandje zie www.huismethethandje.blogspot.com. De bovenste foto geeft een beeld van de oorspronkelijke installatie, daaronder een van de twee portretten van Regout, en onderaan de gevel van het HuismethetHandje zoals die nu oogt.
