woensdag 21 april 2010

Inkt!


Getekende tekenkunst? Of geschreven schrijverstaal? In mijn solotentoonstelling Inkt! bevat alles wel schrijfinkt, maar de werken en werkjes spelen hun spraakmakende miniatuurvoorstellingen met meerdere technieken. Daarbij omvatten ze als gebruikelijk in mijn werk nog wat inhoudelijke laagjes. En ze worden ook nog eens tentoongesteld in een vorm van installatiekunst. Verwarrend? Nee hoor. Door de bomen het bos niet meer zien is er niet bij. Het afpellen van al die lagen en laagjes blijft mogelijk voor iedereen die kan kijken en lezen. En die bereid is om met een glimlach van het kleine te genieten. In Inkt! zul je grote, grove gebaren tevergeefs zoeken.

Inkt! is te zien van 16 april t/m 28 mei 2010, KAVA, Consciencestraat 41, Antwerpen
van maandag t/m vrijdag, van 8.00 tot 17.00 uur, en op afspraak via huismeester Christiaan Ketele, telefoon: 0473933562 (vanuit Nederland 0032 473933562), e-mail: ck@kava.be.

C2C. Of niet?


Vooruitstrevende ondernemers innoveren voortdurend volgens het eeuwenoude principe voedsel wordt afval wordt voedsel, enzovoort. Hoe zit dat in de hedendaagse kunst? Is kunst er voor de eeuwigheid en daardoor per definitie eeuwig voedsel voor de geest? Of zijn kunstwerken slechts tijdelijk en moeten daarom vervaardigd worden uit afbreekbare of herbruikbare materialen?

Vragen die de tentoonstellingsmakers van Art.27 prikkelden tot een uitdagende expositie rond dit thema. De lokatie is, zoals vaker bij Art.27, wat ongebruikelijk. Een flink softwarebedrijf, gevestigd op een bedrijventerrein in de Belgisch-Limburgse mijnstreek.

Mijn bijdrage aan de tentoonstelling is de tekeningenreeks en installatiewerk De loop van Wit. Het is een zevenluik van minimalistische pentekeningen gevat in minimalistische omlijstingen. De loop van Wit is een optimistisch getint werk waarin ik de vraag centraal stel of verspilling op lange termijn niet júist de noodzakelijke basis vormt voor een duurzaam gedrag. Het creëren van milieuproblemen en grondstoffenschaarste betekent immers óók dat er een hoogst lucratieve zoektocht ontstaat naar nieuwe stoffen en energiebronnen. En als alles op is zal de mens ijverig gaan zoeken naar hernieuwbare oplossingen. Simpelweg omdat de mens er uit eigenbelang een noodzaak in ziet. Dat eigenbelang is de beste motivatie om tot actie over te gaan, want iedereen wil er immers warmpjes bij blijven zitten. Letterlijk en figuurlijk. Dus blijven we, net als in het verleden, gewoon doorgaan met het zoeken naar de beroemde pot met goud aan het einde van de regenboog. Een regenboog is een splitsing van wit licht in alle kleuren waaruit wit licht bestaat. Als je deze natuurwetenschap als beeldspraak beschouwt doet de mens niet anders. Eerst de kleuren splitsen zoeken naar de mooiste en opvallendste kleuren, die 'opgebruiken', en daarna de minder gemakkelijke kleuren aanspreken. Als alle kleuren verwerkt zijn tot afval kunnen ze weer samengevoegd worden. Tot wit licht.

De tentoonstelling is te zien in de gebouwen van Zen soft, Pastoor Paquaylaan 184, 3550 Heusden-Zolder, België. Nog t/m 23 mei 2010. Openingsuren: ma-vr 13 - 17 uur, 's zondags 14 - 18 uur. Het is zeker de moeite waard om er speciaal voor naar het kleine Heusden af te reizen! De website van het organiserende Art.27 voor meer informatie: www.artikel27.be.